عمل تغییر رنگ چشم
تغییر رنگ چشم
با توجه به تقاضای مکرر متقاضیان محترم ، به اطلاع میرساند تاکنون هیچ روش تغییر دائمی رنگ چشم تاییدیه علمی ندارد و بهمین دلیل با ریسک بالا همراه است. بخش قدامی عنبیه مسئول رنگ چشم است.
تاریخچه این ایمپلانتها از گذاشتن عنبیه های مصنوعی برای بیماران ژنتیکی که هیچ عنبیه‌ای در چشم نداشتند و یا لنز هایی که برای درمان آب مروارید داخل چشم گذاشته می‌شد، شروع شد.
از طرف دیگر بسیاری از افراد برای زیبایی لنزهای رنگی موقتی را استفاده می کردند که به راحتی روی چشم می‌گذاشتند و هر زمان که می خواستند بر می‌داشتند.
ماحصل تمام این تکنیک‌ها این شد که عنبیه های مصنوعی با سه رنگ مختلف ساخته شود تا افراد بتوانند رنگ چشم خود را به طور دائم تغییر دهند و دیگر مجبور به گذاشتن و برداشتن لنز نباشند.
این عنبیه‌ها در چشم فرد بیمار که عنبیه ندارد به راحتی قرار می‌گیرد و جراحی موفقی است که عوارض آن قابل قبول و توجیه پذیر است.
اما وقتی این نوع عنبیه مصنوعی روی عنبیه یک فرد سالم قرار می‌گیرد خطرات احتمالی قابل توجیه نمیباشد. عمل جراحی آن یک جراحی داخل چشمی است که طی آن عنبیه مصنوعی روی عنبیه طبیعی در بخش جلویی لنز (عدسی )چشم قرار داده میشود.
تقریبا هر عمل جراحی در داخل چشم، کمتر از یک درصد شانس عفونت را به همراه دارد و عفونت داخل چشم نه تنها با عفونت سطح چشم بلکه با عفونت دست و پا هم قابل مقایسه نیست. عفونت چشم مساوی با درصد بالایی از شانس از بین رفتن بینایی است.
این نوع جراحی فاقد شواهد علمی میباشد ومورد تایید مجامع بین المللی پزشکی نیست.
اما از عوارض دیگر میتوان به ایجاد آب مروارید زودرس اشاره کرد. چرا که این دیسک رنگی به عنوان یک جسم خارجی در چشم است و با هر بار حرکت چشم میتواند به لنز صدمه بزند. فشار بالای چشم، التهاب در درون چشم و خونریزی‌های مکرر در بخش قدامی چشم از جمله عوارضی است که کاملا قابل پیش بینی است.
همواره برای هر جراحی متقاضیانی وجود دارند که به جراح اصرار میکنند تا اینگونه جراحیها برایشان صورت گیرد. گاهی افراد متقاضی عمل‌های عجیب و قریب از جمله بزرگ کردن کره چشم ؛ جک گذاشتن در پشت حدقه چشم برای برجسته شدن چشم و… هستند. در واقع باید ایمنی هر جراحی در مطالعت علمی سنجیده شود تا پس از آن قابل انجام باشد.
یکی از فواید لنزهای رنگی (در صورت تهیه و استفاده استاندارد) اینست که هر زمان فرد اراده کند میتواند رنگ دیگری را استفاده نماید. ولیکن در تغییر دایمی رنگ چشم این امر مستلزم یک جراحی دیگر داخل چشمی است که براحتی انجام نمیشود و عوارض بسیاری دارد.
روش دیگر تغییر دایمی رنگ چشم که مثل روش قبلی مورد تایید مجامع علمی نیست ؛ استفاده از لیزر برای سوزاندن رنگدانه های عنبیه و روشنتر کردن رنگ چشم است.
اگر چه این روش عوارض مربوط به جراحی داخل چشمی را ندارد ؛ خونریزی, التهاب , آب مروارید زود رس و آب سیاه از عوارض قابل پیش بینی میباشند.
در انتها باید گفت که لنز های رنگی در اینجا میتواند بسیار کاربرد داشته باشد و فرد در صورتی که از لنز رنگی با کیفیت استفاده کند و طرز استفاده از آن را بخوبی بداند میتواند بدون هیچ آسیب و خطری زیبایی خود را بیشتر کند و با هزینه و خطرات خیلی به مراتب کمتر خوش بدرخشد.
